UNIFILCars.nl

  • Home
  • UNIFIL
  • Wagenpark
  • Contact & Links

Nederlandse Bijdrage in Libanon

Nederland leverde van 1979 tot en met 1985 een bijdrage aan de troepenmacht in Libanon en was van september 2006 tot maart 2008 op basis van Resolutie 1701 van de Veiligheidsraad betrokken bij de maritieme tak van UNIFIL. In totaal leverde Nederland, in de periode van 1979 tot en met 1985 zo'n 9000 man militair personeel.

UNIFIL / DutchBatt

image

De United Nations Interim Force in Lebanon (UNIFIL), of Interim-vredesmacht van de VN in Libanon in het Nederlands, is een VN-vredesmacht.

In 1978, tijdens de Libanese Burgeroorlog, werd het zuiden van Libanon bezet door het Israëlische leger in Operatie Litani. Dit werd door de internationale gemeenschap als een verdere verslechtering van de situatie in het Midden-Oosten gezien. Resolutie 425 van de Veiligheidsraad stelt expliciet het belang van het respecteren en herstellen van de soevereiniteit van Libanon vast, en eist de terugtrekking van het Israëlische leger. Om dit te bewerkstelligen moet een VN-vredesmacht in Zuid-Libanon worden gestationeerd. In resolutie 426 wordt hiertoe definitief besloten. Hierop trokken de Israëlische troepen zich - gedeeltelijk - uit dit gebied terug. Een 10 tot 15 km diepe strook langs de grens met Israël werd door Israël overgedragen aan ongeregelde Libanese bondgenoten - het Zuidlibanese Leger in plaats van aan UNIFIL. Dit was de eerste schending van de nog maar net aangenomen resoluties.

Toen Israël in 1982 opnieuw Libanon binnenviel en daarmee de resolutie van de Veiligheidsraad schond, werd UNIFIL de facto militair buiten spel gezet. Gedurende de Israëlische bezetting kon de VN slechts zorgen voor de lokale bevolking. Pas bij de volledige terugtrekking van Israël in 2000 kon UNIFIL zijn militaire taken opnieuw opnemen.

In totaal stierven tot het uitbreken van de Israëlisch-Libanese crisis van juli 2006 257 soldaten en ondersteunend personeel.

Medaille

image

Ook Nederlanders werden gedecoreerd met de voor de medewerkers ingestelde Medaille voor Vredesmissies van de Verenigde Naties aan het voor UNIFIL vastgestelde blauwe lint De bronzen medailles zijn bij alle Medailles voor Vredesmissies van de Verenigde Naties gelijk. Men stelt bij iedere vredesmissie een ander lint in waaraan de ronde medaille op de linkerborst wordt gedragen. Het lint heeft in de meeste gevallen, en ook hier, betrekking op de kleuren van het land waar de vredesmissie wordt uitgevoerd. In dit geval rood, wit en groen uit de Vlag van Libanon.

Dutchbatt 1979-1983

    Dutchbatt kreeg als opdracht het bezetten, beveiligen en bewaken van de aan het bataljon toegewezen sector. Deze sector, waar tot aan de komst van Dutchbatt een Frans UNIFIL-bataljon gelegerd was, was een gebied van 15 km breed en 8 km diep en lag in het zuiden van het totale door UNIFIL gecontroleerde gebied. In het westen werd de Dutchbatt sector begrensd door de Middellandse Zee. In het oosten van de sector lag het stadje Haris waar het bataljonshoofdkwartier werd gevestigd. In het zuiden grensde het Dutchbatt vak aan een gebied dat gecontroleerd werd door de Defacto Forces (DFF), een pro-Israëlische christelijke militie onder leiding van majoor Haddad, in het Noorden bevonden zich de bataljons van Fiji (Fujibatt) en Senegal (Senbatt), in het Oosten bevond zich het bataljon van Ierland (Irishbatt). De belangrijkste taak van Dutchbatt was om infiltraties van de DFF, Palestijnse strijders en het Israëlische leger te voorkomen, hiertoe werden wegversperringen en observatieposten ingericht. Ook werden er patrouilles uitgevoerd.

Dutchcoy 1983-1985

    Als gevolg van de Israëlische inval in 1982 was de situatie ontstaan dat UNIFIL in door Israël gecontroleerd gebied haar taak moest uitvoeren, wat in feite niet mogelijk was. UNIFIL verlegde haar taak naar hulpverlening aan de plaatselijke bevolking. Als gevolg hiervan besloot de Nederlandse regering op 20 juni 1983 om per 19 oktober 1983 de bijdrage aan UNIFIL te beëindigen. Hierop werd door de Verenigde Naties, Amerika en een aantal Arabische landen druk uitgeoefend op Nederland om toch te blijven. Op het laatste moment, op 27 september 1983, ging het kabinet overstag: de bijdrage aan UNIFIL zou worden voortgezet maar met een veel kleiner contingent; een eenheid van compagniesgrootte, de "Dutch Infantry Company" (Duchcoy). Deze nieuwe eenheid kreeg een deel van de voormalige sector van Dutchbatt toegewezen; het meest westelijk gelegen gedeelte. Het overige gedeelte werd opgedeeld tussen Fijibatt (het centrale gedeelte) en Irishbatt (het meest oostelijk gelegen gedeelte). In het overgebleven gebied zette Dutchcoy de taken van het voormalige Dutchbatt voort, waarbij incidenten bij infiltraties niet uitbleven.

UnifilCars.nl Nieuws

Veteranen Nieuws

Verantwoording/disclaimer:

De aan deze pagina gelinkte afbeeldingen zijn afkomstig van verschillende (open)bronnen; publicaties, films en internetpagina's en vrijwel allemaal aangeleverd door derden. Mochten hierop rechten berusten bied ik bij voorbaat verontschuldigingen aan en verwijder de afbeelding of plaats een bronvermelding in overleg.
Copyright © 2025 UNIFILCars.nl All rights reserved.